-Ala jest?-spytał chłopak wchodząc na zaplecze.-Zasnęła…

-Było po niej widać, że jest zmęczona, budzisz ją czy zostajecie tutaj?

-Sam nie wiem, tu jest jej niewygodnie, z drugiej strony, jak mam ją obudzić, będę czuł się jak potwór.-Zaśmiał się.

-Wstaaaaje.-Wymamrotałam.

-O, Ty oszuście.-Powiedziała Selena.

-Ej, możemy to przełożyć.-Powiedział Justin kiedy tylko usiadłam.Całkowicie zapomniałam o naszym wyjeździe nad wodę.

-Przestań, nie jestem zmęczona.Zwyczajnie usnęłam.-Odpowiedziałam szybko.

-Jesteś pewna?

-Ta.

-No, jak chcesz. To zbieraj się, teledysk skończony, w sensie kręcenie na dzisiaj, jutro powtórki i ciąg dalszy. Zaraz zamykają plan.

-Dobrze. Poczekaj w samochodzie.

-Okej. Cześć Sel.-Powiedział po czym wyszedł.

Wstałam zaczynając się ogarniać kiedy zobaczyłam wzrok dziewczyny.

-Co?-Spytałam zbita z tropu.

-Widzę, że wrócił Twój Justin.

Nie powiedziałam nic,w odpowiedzi tylko się uśmiechając.

-To gdzie jedziecie?

-Eh, nad wodę. Popływałabym już w czymś co nie jest zamurowane.

-W nocy nad wodę?-Spytała robiąc dziwną minę.

-Problem?-Odrzekłam robiąc podobne oczy.

-W sumie Wy zawsze byliście inni.

-Inni.-Powtórzyłam pod nosem.Nie było tak, że w jakikolwiek sposób mówiąc to mnie uraziła. Nic z tych rzeczy, właściwie sama nie wiem dlaczego to zrobiłam.

-Nie inni, przepraszam, źle ujęłam słowa. Wyjątkowi. Całkiem inni niż wszyscy.

-To znaczy?

-Jest w Was coś takiego, czego jeszcze nigdy nie widziałam. Nie umiem sobie wyobrazić ani Ciebie, ani Jego w związku z kimś innym. Może to tandetne, ale całkiem tak jakbyście urodzili się po to,żeby się znaleźć.

-Myślę,że chyba o to chodzi w miłości, co?-Powiedziałam rzucając w nią szerokim uśmiechem. Nie wiem dlaczego, po słowach wypowiedzianych przez dziewczynę, całkowicie się obudziłam. Stałam na równych nogach, tak jakbym była gotowa nawet teraz, skoczyć do wody.

-Dokładnie tak. Chociaż co ja mogę wiedzieć.

-Wiesz bardzo dużo. Ale to wcale nie jest tak, że zawsze między nami jest idealnie, sprzeczki też mają miejsce.

-Chyba właśnie o to chodzi w miłości, co?-Zacytowała moje słowa biorąc swoją torbę.

-Dokładnie, tak.

Powiedziałam po czym razem z dziewczyną ruszyłyśmy do wyjścia zamykając za sobą drzwi.

-Chciałabyś jechać z nami?

-Nie, no przestań.Nie będę się wcinać.

-Nie wcinasz się, dobrze wiesz, że Justin nie będzie przeciwny.

-Wiem, dziękuję, ale nie. Jestem zmęczona jak nigdy dotąd.

-Dobrze, ale jak coś to dzwoń.

-Wiem, wiem. To, do zobaczenia jutro.-Powiedziała wsiadając do auta.Ja zaś, w odpowiedzi uśmiechnęłam się, nie mówiąc nic.

Już po chwili, zajmowałam miejsce obok Justina, a on odpalił silnik.

Nie jechaliśmy w ciszy. Rozmawialiśmy o tym, jak minął dzień, na wzajem opowiadaliśmy sobie, co się działo. Potem zadzwoniła Agnieszka, pogadałam z nią chwilę. Chwilę potem Bieber spytał, co tak długo robiłam, powiedział,że wraz z Seleną wychodziłam z budynku prawie dwadzieścia minut.Opowiadałam mu wątki naszej rozmowy.

-Więc jesteśmy idealni?-Spytał.

-Na to wygląda.

Ahm.Do osoby, która napisała, że olewam bloga. Nic z tych rzeczy, pisanie rozdziałów, dają mi szczęścia, taka moja frajda i zajęcie. Jeśli nie mam jak, lub nie wyrabiam się z rozdziałami, bądź zwyczajnie mi się nie chce, informuję o tym na fb albo gg.Nie będę się tłumaczyć bo nic nie zrobiłam, chcę naprostować sprawę. Nie miałam jak napisać. Jest 6 rano, ale jest zaległy rozdział i to się liczy.

Pozdrawiam -Apate.